Δάφνη

Θάμνος μεγάλος ή μικρό δένδρο με φύλλωμα αειθαλές. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή ή εκλειπτικά. Κάνει καρπούς σαρκώδεις και μαύρους σαν μικρές ελιές.

Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το ιερό αυτό βοτάνι σε πολλές παγανιστικές τελετές και τελετουργίες. Ήταν αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα, ο οποίος, λέει ο μύθος, ερωτεύτηκε τη νύμφη Δάφνη. Για να γλυτώσει από την αγκαλιά του, η νύμφη μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Από τα κλαδιά του δέντρου, ο θεός έφτιαξε ένα στεφάνι που φορούσε πάντα στο κεφάλι του σε ανάμνησή της και προέτρεψε τους πιστούς του να κάνουν το ίδιο, ως σύμβολο προστασίας ενάντια στις δυνάμεις του κακού. Ο Απόλλωνας έχτισε επίσης ένα ναό στους Δελφούς από κλαδιά δάφνης. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το μαγικό αυτό φυτό μπορούσε να δείξει στους προφήτες τα μελλούμενα. Η ιέρεια των Δελφών, η Πυθία, μασούσε φύλλα δάφνης ή ανέπνεε τον καπνό από καιόμενη δάφνη για να πέσει σε έκσταση και να δώσει τους χρησμούς της. Δάφνη χρησιμοποιούσαν για το σκοπό αυτό και άλλα μαντεία, όπως εκείνο της Δωδώνης.

Κάθε εννιά χρόνια πολλές ελληνικές πόλεις γιόρταζαν τη Δαφνηφορία προς τιμή του Απόλλωνα. Στη Θήβα σχημάτιζαν γιορταστική πομπή, όπου χορός παρθένων με κλαδιά δάφνης στα χέρια τραγουδούσε ύμνους στον Απόλλωνα, τα δαφνηφορικά.

Σήμερα η δάφνη αποτελεί σύμβολο διάκρισης στις τέχνες και στα γράμματα. Η φράση «έδρεψε δάφνες» δηλώνει την επιτυχία σε οποιοδήποτε τομέα, ενώ η φράση «αναπαύεται στις δάφνες του» δηλώνει κάποιον αδρανή που στηρίζεται σε παλαιότερες επιτυχίες. Στη «γλώσσα» των λουλουδιών, το δέντρο της δάφνης συμβολίζει τη δόξα και τα φύλλα της συμβολίζουν την απόλυτη αφοσίωση.

Σχετικό υλικό: Συνταγές

Χρησιμοποιείται για τους πόνους των ρευματισμών, αρθριτικά και την αεροφαγία.

Επίσης για την ωτίτιδα, την ατονία και την εντερίτιδα. Ακόμα χρησιμοποιούμε την σκόνη της για το σταμάτημα της αιμορραγίας στην μύτη.

Για την έντονη δυσπεψία βράζουμε φύλλα δάφνης και πίνουμε το αφέψημα τους.

Για σπασμούς στο στομάχι ρίχνουμε φρέσκα φύλλα δάφνης (4 γραμμάρια) μαζί με φλούδα από νεράντζι (8 γραμμάρια) σε διακόσια γραμμάρια νερό. Το αφήνουμε να μουσκέψουν για ένα τέταρτο. Ύστερα ρίχνουμε ζάχαρη και το πίνουμε αφού το σουρώσουμε.